Gedrag in de corona-crisis is in de literatuur vergeleken met wat in de trauma-theorie ‘de honeymoon-fase’ wordt genoemd. Net na de (aangekondigde dreiging van een) schokkende gebeurtenis trekken mensen naar elkaar toe en is er een sterk gevoel van saamhorigheid. Heel simpel, omdat de behoefte aan veiligheid toeneemt en omdat je in groepen van oudsher nu eenmaal veiliger bent. In deze corona-crisis hebben we dat in de zorgcontext ook zien gebeuren. Mensen hebben, in het algemeen, meer voor elkaar over en zetten samen de schouders eronder.

Mede daardoor ontdekten veel zorgorganisaties wat ze aan potentieel in huis hadden. Er bleek veel meer daadkracht, veranderkracht, communicatiekracht en veerkracht in huis te zijn dan men ooit vermoedde. De crisis heeft een helaas ook een stagnatie veroorzaakt van projecten op de werkvloer(lees verpleegafdelingen in een ziekenhuis).

Het had nu even geen prioriteit.

Vandaag gaat Trudie van Luijnen-Ligtvoet (VUmc academie, Aumc) in gesprek met senior verpleegkundige, Katie McCarthy, van de kort verblijf afdeling in een academisch centrum.

Zij heeft na de crisis een project opgepakt om collega’s te professionaliseren zodat ze de competenties hebben om projecten die zijn blijven liggen door tijdgebrek op te pakken.

Hoe is het nu met de tijd voor projecten en de prioritering. Waar loop je als (senior)verpleegkundige tegenaan als je projecten in de zorg leidt, welke ondersteuning heb je nodig en hoe prioriteer je? Nu er wel meer tijd is??

Het interview heeft een interactief karakter. Vragen uit de zaal staat heel erg vrij!

Save the date: 23 mei 2023! Je betaalt slechts € 395,- excl. BTW. De toegangsprijs is inclusief bezoek congres, catering, parkeren en documentatie. Klik hier voor meer informatie en aanmelden.